Pagina's

woensdag 30 januari 2013

stop de tijd

gister deed ik een experiment met mezelf. Ik vind namelijk dat de tijd vliegt. Naarmate ik ouder wordt. Naarmate mobiele telefoons, laptops, smartphones en tablets langzaam bezit namen van mijn vrije tijd. Het is iets dat me al langer bezig houdt. In 2010 kocht ik een boek Stil de tijd van Joke Hermsen. Guess what. Nog geen tijd gehad om te lezen.

Het experiment. Niks rigoureus maar haalbaar klein beginnen. Een dag lang geen facebook, ruzzle en wordfeud. Gelukt kan ik u mededelen. Nu was het niet zo dat ik bakken tijd over hield om andere dingen te doen. Maar wat mij wel ten deel viel was een soort gekke rust. Ik heb een obsessieve gewoonte om tig keer per dag te klikken op bovengenoemde apps. Om de haverklap. Dat je vantevoren weet dat hooguit één ziel überhaupt een nieuw berichtje geplaatst kan hebben in between. Dat je geen tijd hebt om te spelen maar toch effe checken of je al aan de beurt bent. Waarom? Nergens voor nodig. Compleet overbodig. Ik leg me aan banden. Klaar met de obsessie. Eén tijdsbommetje ontmanteld.

FFFFOUND!


woensdag 23 januari 2013

witte woensdag part II

nee mensen, geen stap meer buiten gezet vertiersgewijs sinds vorige week. Vandaag maar weer een poging. Inmiddels gewapend met een marktplaats skibroekje. Sneeuwlaarsjes zijn nog niet gelukt, maar wollen sokken in regenlaarzen did the job.
Mag ik u voorstellen aan Mister Nordic. Inmiddels gevorderd sleezitter: check de handjes vastgeklampt. Hij heeft geleerd van al die keren dat z'n vader of moeder te hard de bocht namen. Max drie keer gevallen ook. Want dan val je met je blote handen in de sneeuw en dat is "KOUD hè"! Want die handschoenen. Iemand tips? Vast plakken..







maandag 21 januari 2013

count your blessings




lovely Loesje en ik hadden een superdate. Heerlijk eten en ouwerwets bijkletsen. Het perfecte begin van het weekend. En m'n kleine twintowerbouwer wordt langzaam duplo ingenieur. Ik heb geen tv meer nodig, live entertainment voor'm'n neus.

Fijne week allemaal!

Meer blessings? Kijk bij Anki van Zilverblauw!!

vrijdag 18 januari 2013

lijm

is het normaal dat je na anderhalf jaar crèche nog steeds de scherven van je gebroken hart bij elkaar schraapt onderweg naar je werk..? Wat blijft het toch moeilijk om m'n zonnetje af te geven. Al helemaal als hij tegensputtert, me vast klampt, in m'n nek kruipt. Hij heeft het er goed, ze doen leuke dingen, er zijn heel veel vriendjes, hij heeft het naar zijn zin. Als ik wegloop en nog even door het raam gluur, ben ik een stiekum beetje verdrietig en heel trots. Mijn stoere man / toetjesmonster.

woensdag 16 januari 2013

witte woensdag

voor Majo:)


en of het nog winter is. Ik had stille hoop dat de winter vergeten was dat het winter was en dat we er met een sisser vanaf zouden komen dit jaar. Graadje of negen boven nul, af en toe een regenbuitje, wat grijze dagen en zo vaak maar mogelijk toch een zonnetje.
Maar nee. Mispoes. De zon schijnt dan wel nu, maar over een oh zo prachtig wit sneeuwdek. Het doet pijn aan m'n ogen. En die kou, 's morgens als je uit bed stapt. Nu ik weet dat het een uur duurt voordat het huis 's morgens weer een beetje op temperatuur is, kom ik er helemaal niet meer uit. Binnen dat uur moet ik trouwens de deur uit. De deur uit in m'n Hunters, een hopeloze poging om nog enigszins charming eruit te zien in rubberlaarzen. Het kan niet anders, ik moet goeie geen-uitglij laarzen aan want anders ligt m'n knieschijf in de sneeuw. Tot nu toe hebben m'n hunters hun dienst bewezen dus ik vertrouw op ze. Schuivend door vijftien centimeter sneeuw zoek ik de auto om vervolgens in dat ding achter 1007 km file aan te schuiven. Des te blijer ben ik als ik 's avonds weer veilig thuis ben, naast de kachel zit en er voor me wordt gekookt en ik alleen nog maar lekker hoef te knuffelen met m'n kleine man die ik de hele dag heb gemist.
Kleine man wil ik de sneeuw dan toch niet onthouden. Dat ik er een stronthekel aan heb, betekent niet dat ik dat overdraag. Dus in vol ornaat gingen we vanmorgen met z'n tweetjes lekker naar buiten. In onze regenlaarzen, Morrison dikke sokken, dikke truie, lange onderbroek onder z'n spijker. Bring it on baby. Ik deed m'n best, sleetje rijden, slenteren door onaangetaste sneeuw. Ik genoot van Morrisons lach en ik vergat de tijd... We bleven te lang, we liepen te ver. M'n boefje riep KOUD, mijn voeten deden zeer, de speen hielp niet meer en de slee was niet meer leuk. Met een huilende Morrison op de arm liep ik naar huis. Een lege slee achter me aan trekkend die telkens tegen m'n hielen knalde.
Thuis zette ik de kachel op vijfentwintig, Pingu dvd aan en lekker met thee en koekjes samen onder een dekentje op de bank. Dag winter, flikker maar op.












zondag 13 januari 2013

count your blessings

artis op zaterdag maakte me blij. In het winterzonnetje voor het eerst met Morrison naar de ooht (=olifant) en liew (leeuw). Prachtig. Al had hij nog de meeste lol met van vuilnisbak naar vuilnisbak rennen en steeds roepen 'bah fies'. Weet je trouwens hoeveel vuilnisbakken er wel niet staan in artis..?
Préverjaardagsparty van Sijmen was erg gezellig. En zo leuk om de twee mannen samen te zien spelen, ruziën, opjutten, lachen, muziek maken en lief zijn. Wat een mooie mannetjes.

Fijne week allemaal!

Kijk voor meer blessings bij Anki van www.zilverblauw.nl! Zij begon met tellen van de mooie dingen in het leven.

zondag 6 januari 2013

count your blessings



Deze week begon ik het jaar vers. Met een nieuwe baan. Naast dat ik blij ben een nieuwe baan te hebben gevonden, en een leuke ook nog, kreeg ik gewoon een bos bloemen van ze toe op mijn eerste werkdag... whoopwhoop!! Nog nooit meegemaakt, hoe te gek kan je het hebben?!
Donderdag keek ik een documentaire op de Belg: Jiro dreams of sushi. Wat een fantastische documentaire. Alles eraan is mooi.., de beelden, het onderwerp, de mensen, de Japanse discipline en wijsheid, de montage... prachtig.
Vrijdag was officieel weer weekend, na een tweedaagse eerste werkweek. Met geen boodschappen in huis en het water van donderdagavond nog in de mond, bestelden we sushi. Het was heerlijk en het voelt zo luxe. 
Zaterdagavond aten we friet met kroket. Het was heerlijk! En minstens zo luxe als de sushi want dit aten we met z'n drietjes. Mijn kleine man  frietjes. Pure rijkdom om met z'n drieën aan tafel te zitten en hem lekker te zien smikkelen. De grote man en ik kregen haast geen hap meer door de keel van geluk. 

Hoe was jullie eerste week van het jaar?

Anki begon trouwens met tellen van de mooie dingen in het leven. Ga snel even kijken bij haar prachtige site Zilverblauw