Pagina's

vrijdag 28 februari 2014

CYB


Mestreech je was mooi! Je maakte ons weekendje fijn. Even met z'n tweeën. We genoten, we struinden, we bekeken, we shopten, we vierden, we dronken, we aten, we lachten en we misten. Ons duveltje bij opa. Het was heerlijk. 

Kijk voor meer blessings bij Anki van Zilverblauw!
  

zondag 16 februari 2014

CYB


Op woensdag trok ik er op uit met Morrison. Voor het eerst zonder buggy op pad. In navolging van het succes van de mannen een week geleden, deed ik het dunnetjes over: met de bus, metro en tram! Yess, party voor Morrison, beproeving voor mij:) Het moment is daar dat ik Morrison vertrouwen moet geven. En tot mijn schaamte moet ik bekennen dat ik dat moeilijk vind. Als de dood ben ik buiten dat ie de weg opvliegt of in de winkel de hoek omgaat en dat ik 'm kwijt raak. Want zo was hij, rennen als een gek en nooit op of om kijken waar wij waren. Maar hij is veranderd. Ryan vertelde het al, ik ging nu ook mijn best doen en boy oh boy. Het was een geweldige dag. 
Met de bus naar Majo's paleis: bij Wiesje spelen en het fantastische interieur bewonderen (misschien moet ik terug voor goeie fotos want ooh die lampen boven de eettafel, die tvkast en dat behang, ik glij er nog van van de bank). 
Daarna met de metro naar de stad en de roltrappen (een attractie op zich volgens Morrison) van de metro komen uit bij de tram... Dat maakte dat ik zijn gepassioneerde vreugdekreten niet kon weerstaan dus stapten we in de tram en dat bracht mij op het idee om na 1 halte uit te stappen en naar de Bijenkorf = roltrappenwalhalla te gaan en na de vierde roltrap keken we recht op de kinderschoenen uit. En dat bracht mij op het volgende idee. Van de deugd een nood gemaakt en schoenen gaan passen, voeten op laten meten en eindelijk geslaagd! En nog steeds in shock van zijn maat: 26... Met het schaamrood op de kaken  thuis z'n oude collectie (1 paar zelfs maat 23,5) weggehaald. Moe en voldaan weer met z'n tweetjes in de tram, de bus en weer thuis. Een fantastische dag. 

Zaterdag maakte ik een lasagna die ik op de foto moest zetten. In het kader van 'weet wat je eet', kook ik zonder pakjes. Echter bij de lasagna bleef het pakje agressief overeind. Mijn lasagna maak ik met pakjes van Honig. Er zit nog wel een eigen twist aan (alleen maar melk voor de saus en thaise groentemix ipv italiaanse) maar goed: puur pakjesvoer tot de voorgesneden groente aan toe. Deze keer ging ik voor het eerst de uitdaging aan: lasagna volgens Jamie (Oliver). Hij was vurrukkulluk!! Bye bye m'n last standing pakjes dish.

In navolging van het schminkcursus succes, pakte drs. P. meteen door en ze regelde een make-up cursus voor ons. Vandaag was het zover. Vandaag heb ik geleerd hoe ik me op moet maken.
Geen verkeerde les voor iemand die er de ballen verstand van heeft. Van huis uit heb ik minder dan niks meegekregen hierover. Zonde van het geld, dat was het motto. De mascara is mijn enige basisitem en verder in de vaste collectie sinds kort weer het zwarte kohlpotlood. In de wisselende collectie (lees 1 keer per 7,83 jaar komt er iets bij) zitten een drietal oogschaduws. 1 workshop later en ik ben in het bezit van primer (? groene smurrie die zorgt dat je rode vlekken hatseflats weg zijn), foundation, blusher en eyebrowcorrector. Ik voel me lichtelijk genaaid door mezelf met deze veel te dure tas vol rommel thuis. Maar goed, zo gaat dat en het spul is hypoallergeen, dierproefvrij en de kleuren zijn me aangemeten door een visagiste. Op naar een leven met ietsje meer make-up.

Fijne nieuwe week allemaal!

Lees meer blessings bij Anki van Zilverblauw! Zij begon met tellen van de mooie dingen in het leven.


maandag 10 februari 2014

CYB


        
        
Ineens stonden m'n mannen maandagmiddag op kantoor. M'n hart maakte een sprongetje en m'n hersens snapte er niks van. Die van Morrison trouwens ook niet, dat ik daar ineens zat. De heren waren met de bus en de tram. Wat Morrison betreft een feest op zich! Op aanraden gingen we lunchen in Schuim, daar waar ik vroeger alleen kwam voor bier. Wat een fantastische plek ook met een peuter!! Hij kan de hele tent door rennen zonder dat je 'm uit het oog kan verliezen. Toen de drankjes werden gebracht, kwam er een perensap en een bordje met twee koekjes met een dotje slagroom erop... De ober zei "ja je vader en moeder krijgen ook koekjes bij de koffie dus waarom jij niet?!" En als klap op de vuurpijl waren de broodjes ook nog eens heerlijk. 

Zaterdag kwam miss M met haar He-man en Wollepopje gezellig eten. Een zaterdagmiddag in de categorie FIJNNNN! En heerlijk om de twee kleintjes te zien spelen en langzaam over hun tax uit hun panty te zien gaan. Gillen gieren rennen. Daar konden zij zelf ook niks aan doen, want het spelletje 'waar is nijntje', "joehoe ik ben hiehier" werkt ook opfokkend. En wij maar klappen als ze Nijntje hadden gevonden en nog hysterischer renden ze allebei weer naar de gang "nog een keerrr nog een keer!", zodat wij Nijntje weer konden verstoppen.

Ondertussen valt een grote jongen zijn trouwens niet altijd mee. Sinds een week doet Morrison geen middagdutje meer. Zo liep het, toevallig, zo ging het. Een aandoenlijk omvalmomentje zondagmiddag en ik legde mijn 'baby' weer even te slapen op de bank.

Een fijne week allemaal! 

Kijk voor meer blessings bij Anki van Zilverblauw! Zij begon met tellen.


zondag 2 februari 2014

CYB

Morrison's fantasie rijst de pan uit. We geven elkaar al een poosje imaginaire cadeautjes die we dan uitpakken en bejubelen. Als Morrison zelf speelt, hoor je'm hele conversaties voeren volgestouwd met quotes van mij en Ryan. Zaterdagavond begon Morrison ineens te bibberen. "Koud he!" En toen viel er sneeuw! Snel een muts op en sjaal om en samen maakten we een reusachtige sneeuwpop midden in de woonkamer. 
Ik vind het prachtig om te zien wat er allemaal uit dat kleine breintje komt. 

Na een heerlijk zaterdagvondje Penoza kijken met roze bubbeltjes werd het zondagochtend. Die kwam inclusief blauwe lucht en zon. Geen excuus om met die luie reet binnen te blijven. Vooral ook omdat Morrison dan even lekker kan rennen. We reden naar Ransdorp en liepen een rondje om de kerk. Dat was het. Hoogstens twintig minuten. Waarvan Morrison vanaf minuut 1 in de buggy wilde zitten en in de volgende 19 minuten waarschijnlijk half bevroor. Gauw in de auto opwarmen en weer naar huis. Ineens riep de achterbank "boodschappen doen, ijsjes kopen". Dat liet ik me geen twee keer zeggen want boodschappen doen moesten we sowieso nog vandaag. Ik kon nog niet zeggen rechtsomkeer terug richting supermarkt, of Ryan hielp me uit de droom. Het had een memorabele dag kunnen worden waarop we vredig met z'n drieen de boodschapjes haalden. Maar nee, mijn kind heeft niks aan zijn ogen en hij kan op tweejarige leeftijd lezen. Het was de Febo waar hij boodschappen wilde doen: softijsjes. We waren langs een Febo gereden... Een vader/zoon ritueel, waar ik deze zondag tot toe werd gelaten en waar 1 iemand zielsgelukkig met een ijsje naast me zat en 1 iemand tegenover me met z'n satekroketje.

Na zo'n zondag als vandaag kan ik alleen maar gelukkig lachen met een woonkamer zoals deze:

Fijne week allemaal!

Kijk voor meer blessings bij Anki van Zilverblauw! Zij begon met tellen van de mooie dingen van het leven.