Pagina's

maandag 12 januari 2015

we zijn begonnen



En 2015 is officieel gestart. Mijn eerste week werken zit er op. En terwijl ik die zondag nog dacht dat de wereld zou vergaan als ik weer moest werken, bleek het reuze mee te vallen allemaal. Eigenlijk was het gewoon stiekem een beetje leuk om weer te werken. 
Neemt niet weg dat ik m'n minimonsters ontzettend heb gemist en ze alleen maar vast wil houden en kusjes wil geven als ik weer bij ze ben. 'Nee mama ik HOU niet van kusjes'. En dat ik me rot fotografeer zodat ik een overvloed aan plaatjes heb als ik van ze weg ben😊


zondag 4 januari 2015

CYB

Morgen is het d-day. Mijn zwangerschapsverlof is voorbij. Het echte leven dient zich aan. Op tijd ergens verschijnen, een stukje eigen leven terug maar ook het moeilijke gescheiden zijn van mijn kleine meisje voor zoveel uren per week.

Zo moeilijk als ik het vond om van zwanger zijn te genieten, zo gemakkelijk en geweldig vond ik het om van de kraamtijd te genieten. Ik heb een heerlijke tijd gehad. En wat een verschil was het ten opzichte van grand maestro numero uno. Bye bye onzekerheid van toen. Een zelfverzekerde mama die zich helemaal kon over geven aan het leren kennen van haar meisje in plaats van worstelen met poepluiers en badjes als hoofdtaak. Voor nu zeg ik dat ik de overgang van geen naar 1 kindje veel moeilijker vond dan van 1 naar 2.

Zo dacht ik wel dat een tweede kindje naar de crèche brengen en zelf weer beginnen met werken gemakkelijker zou zijn. Oh boy was I wrong. Maar vanaf morgen gaat het toch echt allemaal gebeuren. Om mijn pijntjes wat te verzachten heb ik mezelf een beetje (teveel) verwend. De afgelopen weken vond ik het gerechtvaardigd om de volgende ineens essentials te kopen, om mijn gang naar het dagelijkse leven wat makkelijker te maken... Mama is blij.




Dan ga ik vandaag nog even diehard genieten van het grootste en onbetaalbare goed: mijn zalige leventje thuis.



xx